Σελίδες

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

ενδοσχολική βία


Κωνσταντάτου Ελένη

Το φαινόμενο του ενδοσχολικού εκφοβισμού μπήκε στο στόχαστρο και η ενημέρωση αποτελεί πρώτο θέμα. Η άνιση σχέση δύναμης-αδυναμίας ανάμεσα στο θύμα και στον θύτη, τα ενδοοικογενειακά και τα οικονομικά προβλήματα, η αποστασιοποίηση των εκπαιδευτικών, η συνεχόμενη είσοδος παιδιών στο Διαδίκτυο σε συνδυασμό με την έλλειψη σωστής ενημέρωσης εντείνουν την ανάπτυξη της βίας αυτού του είδους. Για να αντιμετωπιστούν αντίστοιχα φαινόμενα, έξι μη κυβερνητικές οργανώσεις από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λεττονία και τη Λιθουανία, με συντονιστή το «Χαμόγελο του Παιδιού» προχώρησαν στη δημιουργία της ευρωπαϊκής εκστρατείας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού με το σύνθημα: «Κάνε τη διαφορά. Μίλα τώρα».

Σπουδάζει στο Στάνφορντ, αλλά κατοικεί στο Πακιστάν


The New York Times

Ενδεχομένως να μην ήταν η νεότερη σε ηλικία ομιλήτρια στην ιστορία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, όμως η Χαντίτζα Νιάζι, 12 ετών, ήταν σίγουρα συναρπαστική. Εκατοντάδες ακροατές απ’ όλο τον κόσμο άκουσαν προσεκτικά τη νεαρή Νιάζι από τη Λαχώρη του Πακιστάν. Η Νιάζι περιέγραφε την εμπειρία της από τα μαζικά, ανοιχτά, on-line μαθήματα στο Διαδίκτυο –γνωστά και ως MOOCS, από το ακρωνύμιό τους στα αγγλικά– τα οποία εξαπλώνονται ταχύτατα στους υπολογιστές των φιλομαθών όλου του κόσμου.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Η βία στα σχολεία και η σιωπή που τη θρέφει


Της Μαριας Kατσουνακη

Γιατί ένας μαθητής να θέλει να προκαλέσει σε κάποιον άλλον πόνο ή αναστάτωση; «Οποιος δεν έχει λέξεις είναι ευάλωτος» θα απαντούσε η Νατάσα Πολονύ, Γαλλίδα δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, συγγραφέας του σημαντικού δοκιμίου «Τα χαμένα παιδιά μας», που αν και έχει κυκλοφορήσει πριν από έξι χρόνια, παραμένει υποδειγματικό για τον θεσμό της εκπαίδευσης και τη δυσλειτουργία των σύγχρονων σχολείων. Οσο η γλώσσα βάλλεται, είμαστε σχεδόν καταδικασμένοι να καταφεύγουμε στον θυμό και στη βίαιη έκφρασή του. Θα πείτε ότι σε αυτή την περίοδο της ανεξέλεγκτης κρίσης, όπου οι οικογένειες διαλύονται από την ανεργία και την ανέχεια, τα παιδιά μεταφέρουν στο σχολείο ό,τι βιώνουν και συσσωρεύουν ως ατμόσφαιρα στο σπίτι. Η γλώσσα παύει να είναι, από μόνη της, επαρκής ερμηνεία.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Η δημοσιογραφία θα προσαρμοστεί αναγκαστικά στη νέα τεχνολογική πραγματικότητα


«Πριν από 15 περίπου χρόνια, οι εφημερίδες αποφάσισαν να προσφέρουν το περιεχόμενό τους δωρεάν online. Τώρα που αισθάνονται την ανάγκη να χρεώσουν, οι καταναλωτές είναι απρόθυμοι να πληρώσουν», είπε αναφερόμενος στις προκλήσεις της δημοσιογραφίας στην εποχή των ψηφιακών μέσων, ο Bill Grueskin, κοσμήτορας της Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών Δημοσιογραφίας του Columbia University και επί σειρά ετών διευθυντής της εξαιρετικά επιτυχημένης συνδρομητικής Wall Street Journal Online. Στην ομιλία του με τίτλο «Η Δημοσιογραφία στην Εποχή των New Media,» η οποία έγινε στη βιβλιοθήκη του DEREE – The American College of Greece στην Αγία Παρασκευή, ο κ. Grueskin ανέλυσε την επιρροή του Ιντερνετ και των social media στη

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Ή ομοσπονδία ή εκμετάλλευση


Του Γιαννη Κοτόφωλου

Η Ευρώπη θα πρέπει πολύ γρήγορα να περάσει στην πολιτική της ενοποίηση και να διαμορφώσει τον χαρακτήρα μιας πραγματικής ομοσπονδίας, διότι διαφορετικά θα εξελιχθεί σε μία αποκρουστική μηχανή ενδοοικογενειακής οικονομικής εκμετάλλευσης, την οποία θα υφίστανται τα κράτη-μέλη του Νότου από τα πιο εύρωστα μέλη του Βορρά. Πράγμα φυσικά που δεν πρόκειται να ανεχτεί καμία πολιτική δύναμη και καμία κοινωνία του ευρωπαϊκού Νότου. Είναι μακράν κάθε έννοιας δικαίου και ενότητας, εξάλλου, τα μισά μέλη μιας οικογένειας να παραμένουν φτωχά και τα άλλα μισά να αυξάνουν τον πλούτο τους, διευρύνοντας τη διαφορά της ευημερίας τους εις βάρος των υπολοίπων.

Ζωτικής σημασίας η επαφή των παιδιών με τη Φύση


The Guardian

Πρόσφατα, η διεθνούς φήμης εταιρεία οικονομικού ελέγχου PriceWaterhouseCoopers, ένας κάθε άλλο παρά ριζοσπαστικός οργανισμός, προειδοποίησε ότι ακόμα κι αν ο παρών ρυθμός μείωσης των αερίων θερμοκηπίου διπλασιαζόταν, σε παγκόσμιο επίπεδο, θα έπρεπε και πάλι να περιμένουμε μια μέση αύξηση της θερμοκρασίας κατά 6 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα. Για να περιοριστεί η αύξηση στους 2 βαθμούς, θα απαιτούνταν εξαπλασιασμός της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα· κάτι που ξεπερνά κατά πολύ τις προθέσεις των σημερινών πολιτικών ιθυνόντων. Μια νέα έκθεση που δημοσιεύτηκε, δείχνει ότι η Βρετανία έχει χάσει το 20% των ενδημικών πτηνών της από το 1966. Ο πληθυσμός ειδών που κάποτε αφθονούσαν, όπως τα αγριοπερίστερα και οι δρυοκολάπτες, έχει σχεδόν καταρρεύσει· ακόμα και τα σπουργίτια των πόλεων έχουν μειωθεί κατά τα δύο τρίτα. Η ασθένεια της τέφρας (ash dieback) που έπληξε τα δέντρα στη χώρα μας είναι μία μόνο από τις θανάσιμες αρρώστιες που απειλούν τη χλωρίδα και που ως επί το πλείστον μεταφέρονται με το εμπόριο.

Η ύφεση έφερε την αφύπνιση


Tης Mαριας Kατσουνακη

Ο Χα–Τζουν Τσανγκ είναι δημοφιλής Νoτιοκορεάτης οικονομολόγος που διδάσκει στο Κέιμπριτζ. Πρόσφατα ήρθε στην Ελλάδα για να δώσει μια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής. Σε «Γεύμα» του με την «Κ», την περασμένη Κυριακή (στη Μαργαρίτα Πουρνάρα), επισήμανε το γεγονός ότι η κρίση έχει στρέψει τον κόσμο στο διάβασμα και στην ενημέρωση. «Είναι σαν να έχουμε μια ωραία εσπρεσιέρα», είπε. «Οσο λειτουργεί όλα πάνε καλά και κανείς δεν ενδιαφέρεται να καταλάβει τον μηχανισμό της. Αν όμως χαλάσει, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε μια γενική ιδέα για το πώς δουλεύει και τι μπορεί να προκάλεσε τη βλάβη. Κάπως έτσι ξαναγυρίζουμε στο εγχειρίδιο οδηγιών. Το ίδιο γίνεται και με την οικονομία. Σήμερα αντιλαμβανόμαστε ότι ένας συνειδητοποιημένος πολίτης, κάποιος που ψηφίζει στις εκλογές τον Α ή τον Β, πρέπει να έχει γνώση για το τι συμβαίνει γύρω του, τι είναι τα ομόλογα, τα επιτόκια δανεισμού, τα ελλείμματα κ.ο.κ. Η ύφεση έφερε την αφύπνιση και το ενδιαφέρον των καθημερινών ανθρώπων για το πώς διανέμεται το χρήμα».

Η αυθαιρεσία της καθημερινότητας


Tου Νικου Κωνστανταρα

Η χώρα μας αντιμετωπίζει πολλές και μεγάλες πληγές, οι οποίες, με τα χρόνια, μας έφεραν στο σημείο της χρεοκοπίας, της απαξίας και της ανασφάλειας. Αλλά όσο μεγάλα και αν είναι τα προβλήματα που πηγάζουν από τη διαφθορά και την ανεπάρκεια στην πολιτική και στον κρατικό μηχανισμό, από το χάος στον δημόσιο τομέα, από την έλλειψη εθνικού σχεδιασμού, από τη φοροδιαφυγή και την αυθαίρετη δόμηση, από τις επιταγές των δανειστών, πολλά προβλήματα γεννώνται από την καθημερινή μας συμπεριφορά - όταν ανεχόμαστε την αυθαιρεσία ως φυσική κατάσταση. Ετσι, ενώ απαιτούμε «κράτος» - δηλαδή ένα σύστημα θεσμών που θα μας παρέχει υπηρεσίες και θα μας προστατεύει - συχνά αυτοσχεδιάζουμε και αυθαιρετούμε σε βάρος του διπλανού, της κοινωνίας και του εαυτού μας. Η ποιότητα ζωής κρίνεται όχι μόνο από τα μεγάλα ζητήματα αλλά και από αμέτρητα μικρά.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Ευρώπη ανέργων, υποαμειβόμενων και νεόπτωχων


Μαργιόλης Κωνσταντίνος

Η φωτογραφία των χαμογελαστών ευρωπαίων ηγετών τη μέρα της απονομής του Νομπέλ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι βέβαιο ότι θα έκανε πολλούς ευρωπαίους πολίτες να γελάσουν πικρά ή να εξοργιστούν. Η απόφαση της νορβηγικής επιτροπής να ανακηρύξει την Ευρώπη θεματοφύλακα της ειρήνης για το 2012 αποτελεί ασφαλώς δείγμα «μαύρου χιούμορ». Η Ευρώπη μπορεί να μη σπαράσσεται πλέον από πολέμους με πυρηνικά όπλα αλλά βρίσκεται στην καρδιά ενός ακήρυχτου πολέμου με θύματα τα εκατομμύρια των ανέργων, των νεόπτωχων και των επισφαλώς εργαζομένων που βλέπουν το επίπεδο διαβίωσης να επιδεινώνεται ραγδαία και το μέλλον τους να προδιαγράφεται - στην καλύτερη περίπτωση - γκρίζο. Ο βουβός κοινωνικός πόλεμος εξελίσσεται με μεγαλύτερη σφοδρότητα στις «αμαρτωλές» χώρες του ευρωπαϊκού Νότου όπου οι άνεργοι αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Ομως η κρίση έχει ήδη φτάσει και στον «συνετό Βορρά» όπως στην Ολλανδία ή στη Φινλανδία.

Ονειρο εργασιακής νύχτας


Tης Mαριαννας Tζιαντζη

Μια εξάμηνη σύμβαση εργασίας ήταν το μεγάλο δώρο που κληρώθηκε στη λαχειοφόρο αγορά που οργάνωσαν πριν από δύο εβδομάδες οι μαθητές ενός λυκείου του νομού Τρικάλων με σκοπό να συγκεντρώσουν χρήματα για την πενθήμερη εκδρομή τους. Μπα, δεν μπορεί να είναι αλήθεια, σκέφτηκαν πολλοί όταν το πρωτοάκουσαν. Μάλλον περί ιντερνετικής φάρσας θα πρόκειται. Στη λοταρία μπαίνουν κοκόρια και ροφοί, όχι δουλειές και ένσημα του ΙΚΑ! Ομως η πραγματικότητα είναι πιο εξωφρενική και από την πιο ευφάνταστη φάρσα. Ετσι λοιπόν, στον χριστουγεννιάτικο χορό της τρίτης λυκείου μιας όμορφης, ορεινής κωμόπολης κληρώθηκε μια θέση εργασίας. Ο τυχερός, που έπρεπε να είναι μέχρι 25 ετών και άνεργος, προσλαμβάνεται για έξι μήνες σε μια εταιρεία, στο τμήμα συσκευασίας εμπορευμάτων.