Σελίδες

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: «ν» ή 2«ν»;

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: «ν» ή 2«ν»;: Υπομονή, ανοχή και αντοχή με εγκατέλειψαν. Κρατήθηκα έξω από κάθε όριο ήρεμος. Είδα κι απόειδα ο κακόμοιρος. Παρατηρούσα και κουβέντα δε...

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Από τι φτιάχνεται η επιτυχία;

Bond Micahel

Εδώ και αιώνες πολλοί έχουν αναζητήσει τη συνταγή για την κατάκτηση της κορυφής, όπως όμως φαίνεται κανείς δεν την έχει εντοπίσει ακριβώς. Ισως γιατί δεν «έψαξαν» σωστά. Αρχικά η γενική αντίληψη ήταν ότι η ευφυΐα αποτελεί το μοναδικό διαβατήριο για να ανέβει κάποιος στην κορυφή. Μελέτες που ακολούθησαν έδειξαν όμως ότι το... πολύ μυαλό, αν και οπωσδήποτε βοηθάει, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση. Ετσι τα βλέμματα στράφηκαν προς την εκπαίδευση. Αυτή φαίνεται να αποτελεί επίσης ένα βασικό «συστατικό», όμως και πάλι από μόνη της δεν αρκεί. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες έχουν αρχίσει να αναδεικνύουν ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά που όπως φαίνεται παίζουν...

Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Φταίει η πολυπλοκότητα... ανόητοι!

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Φταίει η πολυπλοκότητα... ανόητοι!: Μνημόνιο , cds (credit default swaps), credit event, Spread, Capital controls, ATM, Grexit, ΕSM, Μνημόνιο, ΕΚΤ, ELA, Σύνοδος Κορυφής, Eu...

«Κάτι θα κάνουμε»

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Αν δεχτούμε πως οι φωνές ανωνύμων που ακούγονται στην τηλεόραση, στο ενδιάμεσο κάποιου ρεπορτάζ ή σαν ουρά του, συναπαρτίζουν την αυθεντική φωνή του λαού, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε και κάτι μελαγχολικότερο: ότι ο λαός, όπως κι αν τον ορίσουμε, είναι γκρινιάρης και μόνο γκρινιάρης, παραπονιάρης και μόνο παραπονιάρης, βαριά απαισιόδοξος, αδικημένος πάντα και στα πάντα. Οτι τον τρώει εκείνο το ανίατο και ενίοτε ναρκισσιστικό αίσθημα αδικίας που αποτελεί στοιχείο της ταυτότητάς μας, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένους μελετητές μας. Με μια λέξη, είναι...

Παίρνεις και τηλέφωνο με αυτό;

Παίρνεις και τηλέφωνο με αυτό;

 Δέσποινα είναι η πιο μικρή φίλη που έχω. Κοντεύει τα πέντε. Παράλληλα, είναι η μεγαλύτερη ψωνάρα φίλη που έχω. Ήδη βγάζει selfie κάνοντας γκριμάτσες κάθε είδους. Μου αρέσει να ασχολούμαι μαζί της, να την κάνω μούσκεμα, να επικροτώ τις ανακαλύψεις της, να την παρατηρώ κάθε που προετοιμάζει μια σκανταλιά αδιαφορώντας για τις απαγορεύσεις της μαμάς της και κάποτε να τη βοηθάω στην υπέρβαση των ορίων που της έχουν τεθεί. Και βέβαια, λατρεύω όταν τη φωτογραφίζω ενώ παίρνει τις πιο ευφάνταστες πόζες. Αμέσως μετά έρχεται να ελέγξει τη φωτογραφία και με ρωτάει αν είναι ωραία. Η αλήθεια είναι ότι «τη θέλει ο φακός»...