ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
·
Ο Σίλιος Ιταλικός, ο επικός ποιητής, ήταν
ένδοξος άνδρας. Τα δεκαεφτά βιβλία του
για το δεύτερο Καρχηδονιακό πόλεμο είναι ωραία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής
του παρέμενε στην Καμπανία… Επιδίωκε τη δόξα του Βιργιλίου και περιέβαλλε με
αγάπη το πνεύμα του. Τον τιμούσε όπως το παιδί (τιμά) το δάσκαλο. Το μνημείο
του, το οποίο βρισκόταν στη Νεάπολη, το θεωρούσε σαν ναό.
· Όταν
ο Άκκιος πήγε από την πόλη της Ρώμης στον Τάραντα, όπου ο Πακούβιος είχε σε
μεγάλη πια ηλικία αποσυρθεί, έμεινε σ’ αυτόν (κατέλυσε στο σπίτι του). Ο
Άκκιος, ο οποίος ήταν πολύ μικρότερος σε ηλικία, διάβασε σ’ αυτόν, που του το
ζήτησε (μετά από επιθυμία του), την τραγωδία του της οποίας το όνομα ήταν
«Ατρέας».
· Γι’ αυτό τον λόγο στέλνει την επιστολή γραμμένη
με ελληνικά γράμματα. Συμβουλεύει τον αγγελιαφόρο, αν δεν μπορεί να πλησιάσει,
να δέσει την επιστολή στον ιμάντα του ακοντίου και να το ρίξει μέσα στο
στρατόπεδο. Στην επιστολή γράφει ότι θα έρθει γρήγορα με τις λεγεώνες του. Ο
Γαλάτης, επειδή φοβήθηκε τον κίνδυνο, αποφάσισε να ρίξει το ακόντιο. Αυτό τυχαία
καρφώθηκε σε έναν πύργο και το είδε ένας στρατιώτης μετά από τρεις μέρες και
μεταφέρεται στον Κικέρωνα. Εκείνος διαβάζει την επιστολή και προτρέπει τους
στρατιώτες να ελπίζουν στη σωτηρία τους.
Β1 α.
virorum
liber
ea
nobis
Pacuvi
nomina
res
casuum
turri
salus
Β1 β.
pulchriore
plus, plurimum
parvus
celerrime
Β2α.
futurus eras
tenendi
venturus
recedemus
desiderent
adeunto
potuerim
veriturum esse
conspiceris-re
Β2β.
defers
deferebas
deferes
detulisti
detuleras
detuleris
Γ1α.
poeta:
είναι παράθεση στο Silius.
cui:
είναι δοτική προσωπική κτητική στο est.
casu:
είναι αφαιρετική του τρόπου στο adhaesit.
Γ1β.
Quam ob rem epistula conscripta Graecis litteris a
Caesare mittitur.
Quidam miles conspicit hanc tertio post die.
Γ1γ.
Tarenti
Γ2α.
Ut/ Ubi/ Simul/ Postquam Accius ex urbe Roma Tarentum
venit.
Γ2β.
se: υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου adfore. To υποκείμενο
του ειδικού απαρεμφάτου είναι σε αιτιατική αν και έχουμε ταυτοπροσωπία διότι
έχουμε Λατινισμό. (εξάρτηση από ενεργητικό ρήμα)
Γ2γ.
Δευτερεύουσα βουλητική
πρόταση, εισάγεται με τον βουλητικό σύνδεσμο ut και
είναι καταφατική, εκφέρεται με υποτακτική που δηλώνει υποκειμενικότητα και
εκφράζει το επιθυμητό, συγκεκριμένα με υποτακτική παρατατικού γιατί εξαρτάται
από ρήμα ιστορικού χρόνου (constituit)
και δηλώνει το σύγχρονο στο παρελθόν, ιδιόμορφη ακολουθία χρόνων (συγχρονισμός
κύριας και δευτερεύουσας). Η βούληση είναι ιδωμένη τη στιγμή της σύλληψης στο
μυαλό του αφηγητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής της. Χρησιμεύει
ως αντικείμενο στο ρήμα constituit.
Γ2δ.
quod/
quia veritus erat (αντικειμενική αιτιολογία)
cum
veritus
esset
( αποτέλεσμα μιας εσωτερικής λογικής διεργασίας)
ΑΝΤΑ ΚΟΥΤΟΥΒΑΛΑ
