Σελίδες

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Επιστροφή στους πιθηκανθρώπους

Λώρη Κέζα

Aπό την υπόθεση της καμαριέρας καταλάβαμε ένα πράγμα και είναι σοβαρό: οι γυναίκες δεν καταγγέλλουν τον βιασμό τους, δεν κοινοποιούν τις πιέσεις για σεξ που δέχονται από ανωτέρους τους, δεν συζητούν θέματα παρενόχλησης γιατί θα τις περάσουν για τρελές. Τα θύματα δεν μπορούν να αποδείξουν τα γεγονότα, παρεκτός αν έχουν μώλωπες, αν διατηρούν αρχείο SΜS, αν δέχονται να υποβληθούν σε ολόσωμη ιατρική εξέταση και ολόψυχο κοινωνικό ξετίναγμα. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έγινε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου «Sofitel» και δεν θα μάθουμε ποτέ. Ακόμη και αν οι αστυνομικοί μαζέψουν τρίχες από ματοτσίνορα στη μοκέτα, ακόμη και αν αναλυθούν τα «ανθρώπινα στίγματα», όπως αποκαλεί ο Φίλιπ Ροθ τους λεκέδες του σπέρματος, δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς έγινε ανάμεσα στη γυναίκα και στον άνδρα. Ο λόγος της εναντίον του λόγου του.