Η τηλεοπτική επανάσταση

Tης Ξενιας Kουναλακη

Μια μεσόκοπη κυρία φωνάζει μέσα στο αυτί μου «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Θέλω να της ζητήσω τα ρέστα, να μιλήσω μαζί της, να μου εξηγήσει γιατί με θεωρεί αλήτισσα ή μαρτυριάρα. Αλλά έχει πάρει φόρα, χοροπηδάει με χουλιγκανικό ρυθμό πάνω-κάτω και, για κάποιο λόγο, κοιτάει το ρετιρέ της «Μεγάλης Βρεταννίας». Μάλλον εκεί έχουν στήσει τα κανάλια τις κάμερές τους για να τραβούν εντυπωσιακά πλάνα της Πλατείας Συντάγματος. Υποθέτω ότι όταν λέει «δημοσιογράφοι» και το στόμα της συσπάται με αηδία έχει στο μυαλό της μια διασταύρωση τηλεοπτικών σταρ. Και όχι το προλεταριάτο των δημοσιογράφων, που δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση.