Σελίδες

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το νέο κόμμα που χρειαζόμαστε


Του Αποστολου Δοξιαδη

Οποτε ακούω τελευταία πολιτικό να δηλώνει πόσο έντονα συνειδητοποιεί το κακό που κάνει στη χώρα το σινάφι του, πόσο χάλια αισθάνεται γι’ αυτό, και πως τώρα που κατάλαβε τα σφάλματα –τα οποία, περιέργως, βαραίνουν πάντα τους συναδέλφους του περισσότερο από τον ίδιο– θα αλλάξει, θα γίνει αλλιώτικος, σαν καινούργιος, θυμάμαι για κάποιο λόγο κάτι που διάβασα προ ετών στη στήλη αλληλογραφίας γνωστού αμερικανικού ανδρικού περιοδικού. Εγραφε εκεί ένας αναγνώστης ζητώντας συμβουλή για το σοβαρό θέμα που τον απασχολούσε: ήταν σαράντα πέντε ετών και δεν είχε πάει ακόμη με γυναίκα. Η απάντηση του περιοδικού ήταν σύντομη. «Αγαπητέ φίλε, στην περίπτωσή σας υπάρχει μόνο μία δυνατή συμβουλή: να συνεχίσετε να κάνετε αυτό που κάνατε μέχρι σήμερα».