Σελίδες

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Βολές με παλιοκαιρινά πυρά

ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

Είναι ο πιο φθαρμένος, ο πιο κοινοτοπικός, ο πιο παρωχημένος όρος του πολιτικού λεξιλογίου. Ο Mαυρογιαλούρος (όχι της ταινίας του Σακελλάριου, που όταν ανακαλύπτει την έλλειψη εκτίμησης των ντόπιων προς το πρόσωπό του αυτοφασκελώνεται και εξιλεώνεται αυτοτιμωρούμενος, αλλά όπως έμεινε στην πολιτική παράδοση, ο τσαρλατάνος πολιτικάντης) έχει ως «κοσμητικό» επίθετο υποψηφίων σαρακοφαγωθεί από τη χρήση. Οι ψηφοφόροι ούτε που τη δανείζονται πια για να περιγράψουν τον λαοπλάνο αριβίστα θεσιθήρα αμοραλιστή επαγγελματία, ο οποίος δημοκοπεί ανεξέλεγκτα με μόνο στόχο τη συγκομιδή ψήφων. Και όμως, βλέπουμε, με την είσοδο στην προεκλογική περίοδο, να υιοθετείται και πάλι, κατά κόρον, από τους ίδιους τους πολιτικούς στην πολεμική τους κατά των ανταγωνιστών τους.