ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Γ’ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Α1. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

25. Τόσο κοντά στα τείχη έχουμε τον εχθρό! Επομένως φυλαχτείτε από τον κίνδυνο, προστατεύστε την πατρίδα. Μη εμπιστεύεστε τις δυνάμεις της πόλης. Να αποβάλετε την υπερβολική αυτοπεποίθησή σας. Μη πιστέψετε πως θα φροντίσει κανείς για την πατρίδα, αν δεν τη φροντίσετε εσείς οι ίδιοι. Να θυμάστε ότι η πολιτεία βρέθηκε κάποτε στον έσχατο κίνδυνο!

31. Στο λατινικό πόλεμο ο ύπατος Τ. Μάνλιος, που καταγόταν από αριστοκρατική γενιά, είχε την αρχηγία του ρωμαϊκού στρατού. Αυτός όταν κάποτε έφευγε από το στρατόπεδο, διέταξε όλοι να απέχουν από τη μάχη·

47. Τότε ρώτησε την κόρη του αν μετά από μερικά χρόνια θα προτιμούσε να είναι ασπρομάλλα ή φαλακρή. Όταν εκείνη απάντησε «εγώ, πατέρα, προτιμώ να είμαι ασπρομάλλα» της πρόβαλε ψεύτικο επιχείρημα: «Δεν αμφιβάλλω ότι δε θέλεις να είσαι φαλακρή. Γιατί λοιπόν δε φοβάσαι μήπως αυτές σε κάνουν φαλακρή; »

Β1.

proxime

opes 

magis nimia

nullius

ipsi

extero

discrimina

nobilia genera

exercitibus

omni

illud

patrum

istarum

sibi

B2.

habento

cautum, cautu

tutantem, tutaturum, tutatum

nolles

deposuerit

nasci

abibunt

edic

abstineant

mavultis

obicereris- obicerere

fiant

Γ1α.

opibus: αφαιρετική (οργανική) του μέσου στο confidere.

vobis: δοτική προσωπική κτητική από το est.

neminem: υποκείμενο στο απαρέμφατο consulturum esse (ετεροπροσωπία).

patriae: δοτική προσωπική χαριστική στο απαρέμφατο consulturum esse.

fuisse: αντικείμενο στο ρήμα mementote, ειδικό απαρέμφατο.

bello: αφαιρετική του χρόνου στο ρήμα praefuit.

genere: αφαιρετική της καταγωγής στη μετοχή natus.

aliquot: επιθετικός προσδιορισμός στο annos.

cana:κατηγορούμενο στο ego από το esse.

illi: αντικείμενο έμμεσο στο obiecit.

te: αντικείμενο στο faciant.

Γ1β.

Itaque nolite cavere periculum.

Itaque ne caveritis periculum.

Γ2α. quin calva esse nolis:

Δευτερεύουσα πρόταση του quin (ουσιαστική). Εισάγεται με το σύνδεσμο quin γιατί το ρήμα εξάρτησης έχει άρνηση (non dubito). Εκφέρεται με υποτακτική γιατί εκφράζει πρόθεση (του υποκειμένου του ρήματος εξάρτησης) και συγκεκριμένα με υποτακτική χρόνου ενεστώτα γιατί εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου και δηλώνει συγχρονισμό κύριας και δευτερεύουσας στο παρόν. Η πρόθεση είναι ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλιτή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής της. Λειτουργεί συντακτικά ως αντικείμενο στο ρήμα non dubito.

Γ2β.

·        T. Manlius consul, qui natus est (natus erat) nobili genere.

·        is abiens aliquando castris…

Γ2γ.

·        “ (filia), utrum post aliquot annos cana esse mavis an calva? ”

·        “ (filia), canane post aliquot annos esse mavis an calva? ”  (ή mavisne post aliquot annos cana esse an calva?)

·        “ (filia), post aliquot annos cana esse mavis an calva? ”

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΚΟΥΤΟΥΒΑΛΑ ΑΝΤΑ