Ανυπακοή και στις δαπάνες

Tου Πασχου Μανδραβελη

Κάθε έκτακτη εισφορά είναι βαριά. Κατ’ αρχήν επειδή είναι ξαφνική. Προγραμματίζει κάποιος να βγάλει το έτος με κάποια -πολλά ή λίγα- ευρώ και απροειδοποίητα ο υπουργός Οικονομικών τον αναγκάζει να ζήσει με λιγότερα. Είναι βαρύτερη για τα χαμηλά εισοδήματα και απεχθέστερη για τον ιδιωτικό τομέα, για ανθρώπους που προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα όχι χάρη στο κράτος, αλλά παρά το κράτος.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι για τη φορολογία κλαίνε περισσότερο αυτοί που πληρώνονται από το κράτος, παρά εκείνοι που το πληρώνουν. Ετσι, βλέπουμε κόμματα που χρηματοδοτούνται με εκατομμύρια από τον κρατικό προϋπολογισμό (ο κ. Στέφανος Μάνος υπολόγισε ότι οι Ελληνες επιχορηγούν τα κόμματά τους με 10,10 ευρώ ανά ψήφο και οι «φτωχοί» Γερμανοί με 0,70 ευρώ) και ταυτοχρόνως να ζητούν από τους πολίτες να μην πληρώσουν τα «χαράτσια».