Προσωπα

Της Pιτσας Mασουρα

Παλιότερα οι πολιτικοί είχαν τη δυνατότητα να αναβάλλουν τις αποφάσεις τους. Υπόσχονταν προεκλογικά, ανέβαλαν μετεκλογικά. Ηταν ένα προσφιλές παίγνιο που απέδωσε αίγλη και χρήμα. Σήμερα, ο αναβλητικός πολιτικός οφείλει να αποσυρθεί στην Ιστορία. Οι νέες συνθήκες ζωής ενέχουν το σπέρμα του κατεπείγοντος. Ο πολιτικός υποχρεούται να λάβει μια σημαντική απόφαση σήμερα, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Αύριο θα είναι αργά. Στην Ελλάδα, τη χώρα των μεγάλων εξαιρέσεων, η πολιτική αναβλητικότητα αναδείχθηκε σε «γενναιότητα» καθ' όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Πράγματι, εθεωρείτο γενναιότης εκ μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας, στο όνομα της κομματοκρατίας και της εφήμερης ευημερίας του λαού να αναβάλει για αργότερα την επίλυση ζωτικής σημασίας θεμάτων, όπως το συνταξιοδοτικό και να διαγράφει ονόματα, όπως αυτό του Σπράου ή του Γιαννίτση, οι οποίοι αν μη τι άλλο περιέγραφαν ωμά την πραγματικότητα. Θέλω να ελπίζω ότι όσοι επέδειξαν αυτή την υστερόβουλη αναβλητικότητα θα νιώθουν βαριές τις ευθύνες στους ώμους τους, δεδομένου ότι σύρουν σε ένα τεράστιο αδιέξοδο τα παιδιά τούτης της χώρας.