Οι γενιές της ενοχής

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

...Μια νεόπλουτη ενοχική Ελλάδα που δεν τόλμησε να νουθετήσει τα παιδιά της. Παιδιά της είναι η ανομία, οι καταλήψεις, οι καταστροφές, η κατάλυση της δημόσιας ασφάλειας και η κατάντια της σημερινής πολιτικής τάξης. Κοινώς η ανικανότητα μιας ολόκληρης χώρας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και δεν αναφέρομαι μόνον στις «μαμάδες των βορείων προαστίων». Την ίδια συμπεριφορά μιμήθηκε και ο αγρότης που πήρε επιδοτήσεις, την ίδια και ο υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος, την ίδια και ο μικρός επιχειρηματίας που αγόρασε «Μερσεντέ» για να νιώσει μεγάλος. Τα μεσαία στρώματα, ο κύριος όγκος της ελληνικής κοινωνίας, απεργάστηκαν την καταστροφή τους, γιατί δεν φρόντισαν τα παιδιά τους. Ως εκ τούτου, μην είστε σίγουροι ότι το νέο θα είναι καλύτερο απ’ το παλιό.

Το μοιρολόι της φώκιας στο Αιγαίο

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

...Έτσι έφαγε η φώκια του Παπαδιαμάντη την Ακριβούλα, αφού πρώτα τη μοιρολόγησε. Ετσι ψευτομοιρολογούν σε Βρυξέλλες, Βερολίνα, Νέες Υόρκες, Λονδίνα, Μόσχες, Αγκυρες κ.ο.κ. Αφήνουν τα κοπάδια –έτσι τα βλέπουν– να πέφτουν θύματα μιας άγριας εκμετάλλευσης, να πνίγονται, να σαπίζουν, χειμώνα καιρό πια, περιμένοντας μέρες και μέρες μπροστά σε φράχτες και τείχη. Ασκούν εις βάρος τους μια τερατώδη μαζική ευγονική: όσοι αντέξουν, αυτοί θα βρουν τον παράδεισο των ψευδαισθήσεών τους. Τουλάχιστον οι φώκιες δεν λένε πως έχουν υψηλές αρχές και ιδεώδη. Αν το ‘λεγαν, όλο και κάποιος εντριβής γέρων θα μας το είχε μεταφράσει...

Εχθροί εντός και εκτός των τειχών

ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

Ο εχθρός αποτελεί το κλειδί στην επιβίωση κάθε συστήματος, τον «στόχο» κάθε προπαγάνδας, τον κινητήριο μοχλό κάθε εξουσίας. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει, εφευρίσκεται. Για τη Δεξιά είναι η Αριστερά, για την Αριστερά είναι η Δεξιά, για την κυβέρνηση η αντιπολίτευση, για τα θύματα της κρίσης οι κυβερνήσεις, οι Ευρωπαίοι, η τρόικα. Ομως εχθροί, διαφορετικοί από εκείνους που γεννούν το φυλετικό και θρησκευτικό μίσος,

Η Ευρώπη αλλάζει ριζικά

ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

Η Ευρώπη αλλάζει ραγδαία και εμείς –δραματικά– μαζί της. Τίποτα αύριο δεν θα είναι όπως το γνωρίζαμε. Αυστηροί έλεγχοι στα σύνορα, διαρκής φόβος, ορδές αποκομμένων από μεγαλόθυμες πραγματικότητες, συγκρούσεις, καχυποψία, ένα κουβάρι όπου θα συμφύρονται η σοφία, η πίκρα, η χολή, ο πόνος και η φάρσα. Μια φωτιά που μάλλον θα καταβροχθίζει παρά θα γεννά.

Αναγκαία «ένεση» οι μετανάστες για την Ε.Ε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

"Κατά μία έννοια, η θεαματική αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τις χώρες της Ε.Ε., ιδιαίτερα φέτος, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη. Σε μεγάλο μέρος της, από τη Γερμανία και τις πρώην κομμουνιστικές χώρες ώς την Ελλάδα και την Κύπρο, επιβεβαιώνει πανηγυρικά την ονομασία της ως Γηραιάς Ηπείρου: δείκτες γονιμότητας υπό διαρκή ύφεση (σε πολλές χώρες κάτω από τα όρια της «ελάχιστης γονιμότητας»), προβλέψεις για σημαντική μείωση του πληθυσμού και εκτόξευση των δεικτών εξάρτησης γήρατος (του ποσοστού συνταξιούχων προς εργαζόμενους) συνθέτουν ένα σκηνικό δημογραφικού μαρασμού, με ολέθριες οικονομικές συνέπειες..."

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν...

«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,
εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις
ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη
οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα
με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους
το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου
που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου
κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του
αφήνεις την πατρίδα
μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά
φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου
ζεστό αίμα στην κοιλιά σου
δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου
και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων
κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού
δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.
πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά
κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.
κανένας δε σέρνεται
κάτω από φράχτες
κανένας δε θέλει να τον δέρνουν
να τον λυπούνται
κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων
ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία
όπου το σώμα σου πονούσε
ή τη φυλακή,
επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη
από μια πόλη που φλέγεται
και ένας δεσμοφύλακας το βράδι
είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό
γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου
κανένας δε θα το μπορούσε
κανένας δε θα το άντεχε
κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό
για να ακούσει τα:
γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι
πρόσφυγες
βρομομετανάστες
ζητιάνοι ασύλου
που ρουφάτε τη χώρα μας
αράπηδες με τα χέρια απλωμένα
μυρίζετε περίεργα
απολίτιστοι
κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε
να κάνετε και τη δική μας
πώς δε δίνουμε σημασία
στα λόγια
στα άγρια βλέμματα
ίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλά
από το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιού
ή τα λόγια είναι πιο τρυφερά
από δεκατέσσερις άντρες
ανάμεσα στα πόδια σου
ή οι προσβολές είναι πιο εύκολο
να καταπιείς
από τα χαλίκια
από τα κόκαλα
από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.
θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,
αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία
πατρίδα είναι η κάνη ενός όπλου
και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα
εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές
εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα
να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου
να συρθείς στην έρημο
να κολυμπήσεις ωκεανούς
να πνιγείς
να σωθείς
να πεινάσεις
να εκλιπαρήσεις
να ξεχάσεις την υπερηφάνεια
η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.
κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι
μια ιδρωμένη φωνή στο αυτή σου
που λέει
φύγε,
τρέξε μακριά μου τώρα
δεν ξέρω τι έχω γίνει
αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού
θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ»

Ουαρσάν Σαιρ «Πατρίδα»

Η Ουαρσάν Σάιρ γεννήθηκε στην Κένυα και μεγάλωσε στην Αγγλία. Η πρώτη πλήρης ποιητική συλλογή της αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2016, ωστόσο έχει ήδη τιμηθεί με διάφορα βραβεία, μεταξύ αυτών το Βραβείο Αφρικανικής Ποίησης από το Πανεπιστήμιο Brunel (2013).

Το τέλμα, το πέλμα και το θέλγμα

ΘΕΟΔΟΣΗΣ Π. ΤΑΣΙΟΣ, ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ "...α) Είμαστε ο μόνος ευρωπαϊκός λαός όπου ο ένας στους εφτά ψηφοφόρους δηλώνει οπαδός του ολοκληρωτισμού. β) Οι μόνοι που διαθέτομε εγχώρια τρομοκρατία (νηπιακού πολιτικού προσχήματος). γ) Τα δύο τρίτα του λαού μας απέρριψαν συμφωνία με τους δανειστές μας, για να την υπογράψουν μετά δίμηνον (χειρότερη). δ) Φωνάζομε πως θα μας σώσουν οι επενδύσεις, αλλά κάνομε ό,τι μπορούμε κόντρα σ’ αυτά τα γουρούνια τους καπιταλιστές. ε) Βογγάμε στο μπαχτσίσι (απ’ το ταμείο του θεάτρου μέχρι χθες, έως τα υπουργεία και τα νοσοκομεία). στ) Μισούμε τη φοροδιαφυγή, αλλά μέγα πλήθος συμπολιτών μας ούτε κόβουν ούτε ζητάνε αποδείξεις. ζ) Δεν υποχρεώνομε τους πολιτικούς μας να εξηγούν το «πώς» – ακούμε μόνον (κεχηνότες) το «τι» τάχα θα πάρομε. η) Θυσιαζόμαστε να μάθει γράμματα το παιδί μας, αλλά σαράντα χρόνια τώρα στεκόμαστε χαζοχαρούμενοι μπροστά στο αντιλαϊκό έγκλημα των «καταλήψεων» και της πάνδημης βρωμιάς των τοίχων όλων των δημόσιων σχολείων και σχολών..."

Bιωματικός τουρισμός: Η νέα παγκόσμια τάση

ΜΕΛΙΝΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Με θέα την Καλντέρα, περίπου πενήντα ομιλητές από επτά χώρες τοποθετήθηκαν ως προς τη νέα τάση που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια τουριστική αγορά. Ο λόγος για τον βιωματικό τουρισμό, που έχει στόχο να εξασφαλίζει εκείνες τις εμπειρίες στους ταξιδιώτες που θα τους επιτρέψουν να γνωρίσουν σε βάθος τον πολιτισμό, την κουλτούρα, την ιστορία, τη γλώσσα, τη γαστρονομία του προορισμού που επισκέπτονται, αλλά και τους ανθρώπους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Μέσα από αυθεντικές εμπειρίες θα μπορούν να βιώσουν άμεσα το πνεύμα και τη φιλοσοφία κάθε τόπου και να αποκτήσουν ισχυρότερο δεσμό μαζί του. Ο πολιτισμός, η οικολογία, η εκπαίδευση και ο εναλλακτικός τουρισμός αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του βιωματικού τουρισμού πάνω στους

Ο Χριστός, ο Αλλάχ και ο φιλελευθερισμός

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το δεύτερο είναι το επιχείρημα που προβάλλει η Ζακλίν ντε Ρομιγί, η οποία, ως γνωστόν, είχε διδάξει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Υποστήριζε πως η εκμάθηση των λεγομένων νεκρών γλωσσών, ελληνικής και λατινικής, είναι μια πρώτης τάξεως άσκηση για την αργή ανάγνωση. Επειδή το «σκανάρισμα» ή το βιαστικό ρούφηγμα των κειμένων είναι από τις βασικές ασθένειες του πολιτισμού μας, πιστεύω ότι αυτό το εκπαιδευτικό επιχείρημα έχει μεγάλη αξία. Για την αξία της αργής ανάγνωσης έχει γράψει εξαιρετικά κείμενα και ο Μίλαν Κούντερα.

Οι πατέντες σκοτώνουν

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Ο Αμερικανός ιολόγος Τζόνας Εντουαρντ Σολκ δούλεψε σκληρά επί επτά χρόνια για να φτιάξει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας. Μεταπολεμικά η ασθένεια αυτή ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Μόνο στις ΗΠΑ το 1952 καταγράφτηκαν 58.000 περιστατικά· τα περισσότερα παιδιά. Χάθηκαν 3.145 άτομα και 21.269 έμειναν ανάπηρα. Η ανακάλυψη του εμβολίου, το 1955, ήταν μια τεράστια ανακούφιση για ολόκληρο τον κόσμο. Τα οφέλη περισσότερα: εκατομμύρια σώθηκαν από τον θάνατο ή την παράλυση. Δισεκατομμύρια θα μπορούσαν να κερδηθούν, αν κάποιος είχε την πατέντα του εμβολίου, που το κάνουν όλα τα παιδιά σε όλο τον κόσμο. Και όμως, όταν ο Τζόνας Εντουαρντ Σολκ ρωτήθηκε μετά την ανακάλυψη ποιος στην πραγματικότητα θα έχει στην ιδιοκτησία του το νέο φάρμακο, απάντησε χαρακτηριστικά: «Θα έλεγα ο κόσμος. Δεν υπάρχει πατέντα. Μπορείς να πατεντάρεις τον ...

Δεκαπενταμελή με ένα κλικ

ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ

Τα Αρσάκεια Τοσίτσεια Σχολεία, όπως επίσης το Λεόντειο Λύκειο, το Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών και η Ελληνογαλλική Σχολή Jean d’ Arc, εκλέγουν τα τελευταία χρόνια 15μελή μέσω ενός πρωτοποριακού συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, και πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα. Ο λόγος για το «e-κλογές» (e-kloges.gr), την εφαρμογή που έχει αναπτύξει ο Δημήτρης Τερζόπουλος, τελειόφοιτος Πληροφορικής στο ΕΜΠ, που από πέρυσι έχει «στρατολογηθεί» για full time απασχόληση ως αναλυτής...

Οι επιστήμονες εγκαταλείπουν μαζικά τον ευρωπαϊκό Νότο

Πρωτοφανής είναι η έξοδος επιστημόνων και γενικώς επαγγελματιών υψηλής εξειδίκευσης που γνωρίζει η Ευρώπη και πλήττει κυρίως τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Εχοντας δεχθεί καίριο πλήγμα από την οικονομική κρίση, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία κυριολεκτικά εγκαταλείπονται από την αφρόκρεμα της νεότερης γενιάς. Σημαντικό τμήμα τους μετακινείται από την περιφέρεια προς τον πυρήνα της Ευρωζώνης, όπως για παράδειγμα στη...

Ο Αλλάχ είναι μεγάλος

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Είναι όμως και πρόβλημα του δικού μας πολιτισμού, και κατά συνέπεια ηθικό. Η ηθική μας επιτρέπει να συμβιώσουμε με πληθυσμούς ολόκληρους οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει να λιθοβολούνται οι μοιχαλίδες, να κόβονται τα χέρια όσων κλέβουν και τα κορίτσια να παντρεύονται στα δεκατρία τους; Οι ίδιες ανθρωπιστικές αξίες που μας επιβάλλουν να τους υποδεχθούμε και να τους περιθάλψουμε, οι ίδιες μας απαγορεύουν να ανεχθούμε τη νοοτροπία τους και τα έθιμά τους. Αδιέξοδο.

EUROSCOLA

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας έχει πιο ενισχυμένο ρόλο στη διαμόρφωση της Ευρώπης. Ποιος είναι ο ρόλος του Ευρωπαίου πολίτη και πώς μπορεί να ακουστεί δυνατότερα η φωνή του στην Ευρώπη»; 


Διευκρινίσεις: 
α) Στο θέμα διατυπώνεται εισαγωγικό τμήμα «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας έχει πιο ενισχυμένο ρόλο στη διαμόρφωση της Ευρώπης», το οποίο με μια πρώτη ματιά δείχνει να μη σχετίζεται με τα ερωτήματα που το ακολουθούν. Η Συνθήκη της Λισαβόνας έδωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περισσότερες αρμοδιότητες. Αυτό σημαίνει ότι και οι Ευρωπαίοι πολίτες απέκτησαν μεγαλύτερη δύναμη, αφού συμμετέχουν στην εκλογή των ευρωβουλευτών και άρα έμμεσα στη λήψη αποφάσεων της ΕΕ. 

β) Με την έννοια «ρόλος» δηλώνεται πράξη / ενέργεια / δράση με την οποία κάποιος συμμετέχει ή συμβάλλει στη διαμόρφωση, εξέλιξη μιας κατάστασης. Ουσιαστικά το 1ο ερώτημα καλεί τους μαθητές να εντοπίσουν δράσεις του Ευρωπαίου πολίτη στο πλαίσιο της ΕΕ. 

γ) Το 2ο ερώτημα απαιτεί εντοπισμό τρόπων, μέτρων, ώστε ο ρόλος του πολίτη να ισχυροποιηθεί περαιτέρω. 

1o ΡΟΛΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 

 Α) ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ  Κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της ΕΕ, της δομής της, του τρόπου λήψης αποφάσεων, γνώση των δικαιωμάτων του, των επιλογών και των αποφάσεων των ευρωπαϊκών οργάνων που τον αφορούν άμεσα // κατανόηση των προβλημάτων αλλά και των προοπτικών της ΕΕ => συνειδητοποίηση ότι το μέλλον του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πορεία και τις επιλογές της ΕΕ => εγκατάλειψη εθνικισμού και διαμόρφωση ευρωπαϊκής συνείδησης 

Β) ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ… Επιλογή των αντιπροσώπων του στο ευρωκοινοβούλιο (το μόνο όργανο της ΕΕ που εκλέγεται από τους πολίτες) -> μέσω της ψήφου του καταφέρνει: 
α) δυνατότητα άσκησης ελέγχου στις αποφάσεις της ΕΕ -> περιορισμός της αυθαιρεσίας και της προσπάθειας προώθησης συμφερόντων 
β) δυνατότητα στήριξης ατόμων που γνωρίζουν τα προβλήματα των πολιτών και δείχνουν διάθεση ενασχόλησης με αυτά & τον περιορισμό τους 

Γ) ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ (συνδικαλιστικοί φορείς, εκπαιδευτικές μονάδες, ΜΚΟ) ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ...  Ουσιαστική προσέγγιση των προβλημάτων (οικολογικών, κοινωνικών, οικονομικών…) => δράσεις για περιορισμό τους -> ανάπτυξη σε κάθε τομέα / ευημερία / ενδυνάμωση της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο / βελτίωση συνθηκών ζωής 

2ο ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ) 

Α) ΕΕ & ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ: ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Το μοναδικό όργανο που εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες -> ο πολίτης μετατρέπεται (μέσω των αντιπροσώπων του) σε καθοριστικό παράγοντα λήψης αποφάσεων για θέματα που τον αφορούν -> πιο άμεση και ουσιαστική προώθηση των αιτημάτων των πολιτών αλλά και γνωστοποίηση των προβλημάτων, των οποίων η λύση πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της ΕΕ

Β) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Σημαντικό βήμα στην προσπάθεια ενίσχυσης της φωνής των πολιτών θα μπορούσε να αποτελέσει η πλήρης ανεξαρτητοποίηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τις εθνικές κυβερνήσεις και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά όργανα. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διασφαλιστεί με τη δημιουργία αμιγώς ευρωπαϊκών κομμάτων.

Στην περίπτωση αυτή, οι ευρωβουλευτές δε θα αποτελούσαν επιλογή των εθνικών κομμάτων και κυβερνήσεων αλλά ελεύθερη επιλογή των ευρωπαίων πολιτών. Οι ευρωβουλευτές δε θα ήταν τότε υπόλογοι στις κυβερνήσεις τους και στα εθνικά κόμματα αλλά άμεσα στους πολίτες, με τους οποίους και θα επιδίωκαν πιο άμεση επαφή παρέχοντάς τους πλήρη και συνεχή ενημέρωση για τις ενέργειες και επιλογές τους.

Μια τέτοια σχέση μεταξύ ευρωβουλευτών και Ευρωπαίων πολιτών θα αποτελούσε βήμα περιορισμού του «δημοκρατικού ελλείμματος». Οι εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο θα ήταν πιο κοντά στους πολίτες, θα έρχονταν άμεσα σε επαφή με τα προβλήματα και τις ανάγκες τους. Η προώθηση των συμφερόντων των πολιτών θα κυριαρχούσε στις συνεδριάσεις, τις αποφάσεις και τις νομοθετικές ρυθμίσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο και θα αποτελούσε την πραγματική φωνή των πολιτών της Ευρώπης.

Παράλληλα, η σύνθεση του Κοινοβουλίου από ευρωπαϊκά κόμματα θα τόνωνε τη διαδικασία ελέγχου του νομοθετικού έργου του, η οποία είναι αρκετά υποβαθμισμένη σήμερα. Η συνύπαρξη κομμάτων πλειοψηφίας και μειοψηφίας θα δημιουργούσε μια μορφή πιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στα όρια της Ευρώπης ενώ θα διασφάλιζε, σε μεγάλο βαθμό, τον ουσιαστικό έλεγχο των αποφάσεων, τη σύγκρουση μεταξύ πολιτικών μερών και το γόνιμο διάλογο, όπου θα ακούγονταν όλες οι απόψεις των άμεσα εκλεγμένων από τους πολίτες ευρωβουλευτών.

Ίσως το σημαντικότερο όλων σε μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν η διαμόρφωση ενεργών Ευρωπαίων πολιτών. Ο πολίτης θα ένιωθε πιο υπεύθυνος απέναντι στα ευρωπαϊκά πράγματα και θα συμμετείχε πιο δυναμικά στηρίζοντας τη δημοκρατία, αν του δινόταν η αίσθηση ότι είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για τους αντιπροσώπους του, για τις επιλογές της ΕΕ και άρα για το μέλλον του που καθορίζεται από αυτές.

Γ) ΠΡΟΩΘΗΣΗ «ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας / κάθε πολίτης θα διαθέτει ψηφιακή ταυτότητα και με χρήση κωδικών θα έχει την ευκαιρία να συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες χωρίς σπατάλη χρόνου και χρήματος)

Καθιέρωση δημοψηφισμάτων με αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας των υπολογιστών -> βήματα προς την εδραίωση μιας μορφής «άμεσης» ψηφιακής δημοκρατίας, στο πρότυπο του πολιτεύματος της κλασικής αρχαιότητας -> παροχή στον Ευρωπαίο πολίτη της δυνατότητας να ψηφίζει και άρα να διατυπώνει άμεσα τη γνώμη του για:

κρίσιμα θέματα που αφορούν καθοριστικά τη ζωή του:

-έλεγχο των οργάνων της ΕΕ

-εκλογή εκείνων που πρόκειται να  καταλάβουν κρίσιμες, ηγετικές θέσεις στο πλαίσιο της ΕΕ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΡΞΗ: 

Η πορεία της ΕΕ, από τις πρώτες Κοινότητες Άνθρακα και Χάλυβα μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε εύκολη υπόθεση. Η πρωτοτυπία του εγχειρήματος της συνύπαρξης διαφορετικών λαών και πολιτισμών, αποτέλεσε την αιτία πολλών δυσκολιών που αφορούσαν κυρίως στη μετάβαση από τα παραδοσιακά εθνικά σχήματα σε μια νέα υπερεθνική οντότητα. Μέχρι σήμερα η ΕΕ κατάφερε, ως ένα βαθμό, να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις που εμφανίζονταν σε κάθε βήμα της προς την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Προβλήματα και προκλήσεις, όμως, δεν έχουν πάψει να υφίστανται. Μπροστά σε μια τέτοια πρόκληση βρίσκεται και σήμερα η ΕΕ, αφού οι προβληματισμοί, οι συζητήσεις και κάποτε οι συγκρούσεις ως προς το «δημοκρατικό έλλειμμα» εμφανίζονται όλο και πιο συχνά αλλά και πιο έντονα. Ο όρος «δημοκρατικό έλλειμμα» χρησιμοποιείται για να δηλώσει από τη μια, την αδυναμία του πολίτη να κατανοήσει των τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και των οργάνων της, εξαιτίας της περίπλοκης δομής τους αλλά και εξαιτίας του ότι οι διαδικασίες και οι θεσμοί της Κοινότητας διαφέρουν από τα αντίστοιχα σχήματα του εθνικού κράτους, στα οποία οι πολίτες είχαν συνηθίσει και αποδεχτεί. Από την άλλη, εκφράζει την αίσθηση του πολίτη ότι δε συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων που άμεσα τον αφορούν καθώς αδυνατεί να ελέγξει τα κέντρα λήψης αποφάσεων, τα οποία καθορίζουν, σε μεγάλο βαθμό, τις συνθήκες ζωής του. Απάντηση σε όλα αυτά θα μπορούσε να αποτελέσει η ενίσχυση του ρόλου των λαών της Ευρώπης. 

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΛΟΓΟ: 

Είναι γεγονός ότι με την αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου του Κοινοβουλίου έχει σημαντικά ισχυροποιηθεί ο Ευρωπαίος πολίτης και τ ο «δημοκρατικό έλλειμμα» της ΕΕ έχει δεχτεί δυναμικά πλήγματα. Μένει ακόμα να γίνουν πολλά για τον περαιτέρω μετριασμό του και την ενδυνάμωση της φωνής του πολίτη. Κάποια από αυτά φαντάζουν δύσκολα ή και ανέφικτα. Όμως, ποια από τα βήματα που έχουν ήδη γίνει, θεωρούνταν εφικτά πριν μερικές δεκαετίες; Η πλειονότητα των Ευρωπαίων επιθυμεί μια πιο ισχυρή και σίγουρα μια πιο δημοκρατική ΕΕ. Το άνοιγμα της ΕΕ στους πολίτες της θα αποτελέσει βήμα ισχυροποίησης της Ένωσης και κυρίως θα τονώσει το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για τα ευρωπαϊκά πράγματα καταφέρνοντας ισχυρό πλήγμα στις εθνικιστικές κραυγές που αναβιώνουν σήμερα, εξαιτίας των αδιεξόδων, στα οποία έχει οδηγηθεί η Κοινότητα. Το ζήτημα είναι να αφουγκραστούν οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες τη διάθεση και το αίτημα των λαών τους. «Αυτή η Επιτροπή θα είναι αυτή της τελευταίας ευκαιρίας», είχε δηλώσει ο Γιούνκερ τον Οκτώβριο ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. «Είτε θα καταφέρουμε να πλησιάσουμε στους πολίτες της Ευρώπης, να μειώσουμε δραστικά το ποσοστό της ανεργίας και να δώσουμε ξανά προοπτική στους νέους, είτε θα αποτύχουμε»

Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι αόρατοι για τα κράτη

ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ

Αναγράφεται ευκρινώς στο δελτίο της αστυνομικής μας ταυτότητας, βρίσκεται καθημερινά «πάνω» μας, αναπόσπαστο κομμάτι της υπόστασής μας, κάτι τόσο φυσικό όσο ο αέρας που αναπνέουμε. Ετσι, οι περισσότεροι ουδέποτε αναρωτηθήκαμε πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτή: χωρίς ιθαγένεια.

Κατασκευάζοντας τον εχθρό...

ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

Δηλαδή, η δημοκρατική ανημπόρια του ψηφοφόρου που ψηφίζει κάτι νομίζοντας ότι θα επηρεάσει τα πράγματα και βλέπει ότι δεν μπορεί να τα επηρεάσει, γιατί γίνονται πια με άλλους όρους και σε ένα επίπεδο που προς το παρόν δεν υπάρχει κανένας δημοκρατικός έλεγχος. Αυτό είναι ένα μεγάλο δημοκρατικό κενό το οποίο η συνωμοσιολογία έρχεται να το περιγράψει με τους δικούς της όρους, που είναι βεβαίως προβληματικοί και ...

Ετοιμη να εκραγεί η δημογραφική βόμβα

ΡΟΥΛΑ ΣΑΛΟΥΡΟΥ

Σε ένα «πυρηνικό μανιτάρι», όπου στην ισχνή του βάση που στενεύει με ταχύτατους ρυθμούς βρίσκονται οι νέοι σε ηλικία Ελληνες και στην επικίνδυνα αυξανόμενη κορυφή του οι ηλικιωμένοι, μετατρέπεται η πληθυσμιακή πυραμίδα της χώρας μας. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση μη αναστρέψιμη, επισημαίνοντας ότι η δημογραφική βόμβα στην Ελλάδα είναι έτοιμη να εκραγεί, απειλώντας το μέλλον των συντάξεων αλλά και των μεταρρυθμίσεων του ασφαλιστικού...

Τα ένδεκα στοιχεία των επιτυχημένων ανθρώπων

Μερικές φορές μπορεί κανείς να αναρωτιέται ποια είναι τα βήματα που πρέπει να κάνει για να εκπληρώσει τον στόχο της επιτυχίας ή ποιες είναι οι δεξιότητες που πρέπει να έχει για να το κατορθώσει. Κι όσο περισσότερο μελετά κανείς μία δεξιότητα, τόσο περισσότερη ενέργεια και χρόνο απαιτεί. Τα σχετικά αναφέρει σε άρθρο του στο Linkedin ο δρ Τράβις Μπράντμπερι, γνωστός συγγραφέας βιβλίων αυτοβοήθειας στις ΗΠΑ. Επικαλείται καθηγήτρια, η οποία δίδασκε στην Α΄ τάξη γυμνασίου. Η Αντζελα Λι Ντάκγουορθ διαπίστωσε, κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ότι το υλικό που είχε στα χέρια της δεν ήταν τόσο προχωρημένο για κανέναν από τους μαθητές της.

Ολοι μπορούσαν να το κατανοήσουν, εάν δαπανούσαν χρόνο και έκαναν την ανάλογη προσπάθεια. Τις καλύτερες επιδόσεις είχαν όχι εκείνοι με τα περισσότερα φυσικά τάλαντα, αλλά όσοι διέθεταν εκείνο το κάτι που τους παρακινούσε να καταβάλουν την σκληρότερη προσπάθεια από όλους. Αυτό έγινε και η αφορμή η Αντζελα Λι Ντάκγουορθ να μελετήσει το κοινό στοιχείο της προσωπικότητας που εντοπίζεται στους επιτυχημένους ανθρώπους. Είναι το πάθος, η επιμονή και η αντοχή, που χρειάζονται, μέχρις ότου να γίνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Επίσης, οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν όσα οι άλλοι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν.

Η κ. Ντάκγουορθ έχει ξεχωρίσει 11 γνωρίσματα και στοιχεία, που πρέπει να έχεις για να επιτύχεις.

Πρώτον, είναι σημαντικό να κάνεις λάθος, να αποτύχεις, να ξαναπροσπαθήσεις και να μη σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων για την αποτυχία σου.

Δεύτερον, πρέπει να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι, όταν νιώθεις πως έχει πια ηττηθεί. Οταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, έχεις δύο επιλογές: είτε να εγκαταλείψεις είτε να υπερβείς το εμπόδιο και να συνεχίσεις. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε όντα της συνήθειας. Εάν υποχρεώσεις τον εαυτό σου να αντέξει, τότε το σθένος εδραιώνεται μέσα σου.

Τρίτον, πρέπει να λάβεις τις σκληρές αποφάσεις που δεν θέλεις να λάβεις και να μην αφήσεις την πρόκληση αυτή να σε παραλύσει: να απολύσεις, να ξενυχτήσεις για να επαναφέρεις τον σέρβερ της εταιρείας ή να αποσύρεις ένα πρότζεκτ και να το αντικαταστήσεις.

Τέταρτον, πρέπει να ελέγχεις τα συναισθήματά σου, ώστε να μην κλονίζουν το σθένος σου.

Πέμπτον, πρέπει να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, ξεχωρίζοντάς το από την παρόρμηση.

Εκτον, καλό είναι να δίνεις περισσότερα από όσα παίρνεις. Ένα πείραμα στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ έχει να κάνει ως εξής: βάζουν ένα κοριτσάκι σε δωμάτιο με ένα γλειφιτζούρι, λέγοντάς του πως, εάν περιμένει 15 λεπτά χωρίς να το φάει, θα πάρει περισσότερα γλειφιτζούρια. Οσα παιδιά άντεξαν είχαν καλύτερες επιδόσεις στη ζωή τους, επισημαίνει ο δρ Τράβις Μπράντμπερι στο Linkedin.

Έβδομον, πρέπει να ηγείσαι, όταν κανείς δεν σε ακολουθεί.

Όγδοον, πρέπει να ανταποκρίνεσαι σε παράλογες προθεσμίες και να ξεπερνάς τις προσδοκίες.

Ένατον, πρέπει να προσκολλάσαι σε λεπτομέρειες, ακόμη κι όταν έχεις εξαντληθεί και το μυαλό σου έχει μουδιάσει.

Δέκατον, μην αφήνεις τους αγενείς ανθρώπους να σου μεταφέρουν τον αρνητισμό τους και συμπεριφέρσου τους όπως και στους ευγενικούς ανθρώπους.

Τέλος, ενδέκατον, πρέπει να είσαι ανυπερθέτως υπόλογος/η για τις πράξεις σου. Οι άνθρωποι θυμούνται περισσότερο πώς αντιμετώπισες ένα πρόβλημα παρά πώς το δημιούργησες. Αναλαμβάνοντας τις ευθύνες σου, ακόμη κι αν μπορείς να καταφύγεις σε δικαιολογίες, δείχνει ότι ενδιαφέρεσαι για τα αποτελέσματα περισσότερο από το εγώ σου.

http://www.kathimerini.gr/830622/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/poia-einai-ta-endeka-stoixeia-twn-epityxhmenwn-an8rwpwn

Ο ανεύθυνος εαυτούλης

ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ

Πίσω λοιπόν από την απαξίωση όσων δηλώνουν πως θα απόσχουν από τη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, της 20ής Σεπτεμβρίου, υπάρχει ένα ισχυρό κίνητρο: να μην αναλάβουν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί για το τέλος των ψεμάτων.

Ακροβάτες μεταξύ offline και online ζωής

ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΙΩΤΑΚΗΣ

  ...οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συμβάλλουν οικειοθελώς σ’ ένα μεγάλο κοινωνικό πείραμα, του οποίου τα αποτελέσματα δεν είναι κανείς σε θέση να γνωρίζει σήμερα. Επομένως, μπορεί τώρα η συνετή στάση να είναι μια πιο κριτική συμμετοχή[...] θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε μια σειρά πυρηνικών ιδιοτήτων του είδους μας, οι οποίες πυροδοτούνται και μεγεθύνονται μέσω της συμμετοχής μας στα διαδικτυακά μέσα, όπως: η ψευδαίσθηση του μεγαλείου, ο ναρκισσισμός, η καθημερινή μνησικακία, οι ψυχαναγκασμοί, ο εθισμός, η ανωριμότητα, οι επιδερμικές σχέσεις, η αυταπάτη της γνώσης, η απώλεια της ιδιωτικότητας...

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: (Τι) διδαχτήκαμε;

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: (Τι) διδαχτήκαμε;: Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα έζησε μεγάλες χαρές. Νέα κυβέρνηση, νέα ΠτΒ, νέα πολιτικά ήθη και έθιμα κι ένα δημοψήφισμα. Αυτή δεν είν...

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: «ν» ή 2«ν»;

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: «ν» ή 2«ν»;: Υπομονή, ανοχή και αντοχή με εγκατέλειψαν. Κρατήθηκα έξω από κάθε όριο ήρεμος. Είδα κι απόειδα ο κακόμοιρος. Παρατηρούσα και κουβέντα δε...

Από τι φτιάχνεται η επιτυχία;

Bond Micahel

Εδώ και αιώνες πολλοί έχουν αναζητήσει τη συνταγή για την κατάκτηση της κορυφής, όπως όμως φαίνεται κανείς δεν την έχει εντοπίσει ακριβώς. Ισως γιατί δεν «έψαξαν» σωστά. Αρχικά η γενική αντίληψη ήταν ότι η ευφυΐα αποτελεί το μοναδικό διαβατήριο για να ανέβει κάποιος στην κορυφή. Μελέτες που ακολούθησαν έδειξαν όμως ότι το... πολύ μυαλό, αν και οπωσδήποτε βοηθάει, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση. Ετσι τα βλέμματα στράφηκαν προς την εκπαίδευση. Αυτή φαίνεται να αποτελεί επίσης ένα βασικό «συστατικό», όμως και πάλι από μόνη της δεν αρκεί. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες έχουν αρχίσει να αναδεικνύουν ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά που όπως φαίνεται παίζουν...

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Φταίει η πολυπλοκότητα... ανόητοι!

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Φταίει η πολυπλοκότητα... ανόητοι!: Μνημόνιο , cds (credit default swaps), credit event, Spread, Capital controls, ATM, Grexit, ΕSM, Μνημόνιο, ΕΚΤ, ELA, Σύνοδος Κορυφής, Eu...

«Κάτι θα κάνουμε»

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Αν δεχτούμε πως οι φωνές ανωνύμων που ακούγονται στην τηλεόραση, στο ενδιάμεσο κάποιου ρεπορτάζ ή σαν ουρά του, συναπαρτίζουν την αυθεντική φωνή του λαού, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε και κάτι μελαγχολικότερο: ότι ο λαός, όπως κι αν τον ορίσουμε, είναι γκρινιάρης και μόνο γκρινιάρης, παραπονιάρης και μόνο παραπονιάρης, βαριά απαισιόδοξος, αδικημένος πάντα και στα πάντα. Οτι τον τρώει εκείνο το ανίατο και ενίοτε ναρκισσιστικό αίσθημα αδικίας που αποτελεί στοιχείο της ταυτότητάς μας, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένους μελετητές μας. Με μια λέξη, είναι...

Παίρνεις και τηλέφωνο με αυτό;

Παίρνεις και τηλέφωνο με αυτό;

"Η Δέσποινα είναι η πιο μικρή φίλη που έχω. Κοντεύει τα πέντε. Παράλληλα, είναι η μεγαλύτερη ψωνάρα φίλη που έχω. Ήδη βγάζει selfie κάνοντας γκριμάτσες κάθε είδους. Μου αρέσει να ασχολούμαι μαζί της, να την κάνω μούσκεμα, να επικροτώ τις ανακαλύψεις της, να την παρατηρώ κάθε που προετοιμάζει μια σκανταλιά αδιαφορώντας για τις απαγορεύσεις της μαμάς της και κάποτε να τη βοηθάω στην υπέρβαση των ορίων που της έχουν τεθεί. Και βέβαια, λατρεύω όταν τη φωτογραφίζω ενώ παίρνει τις πιο ευφάνταστες πόζες. Αμέσως μετά έρχεται να ελέγξει τη φωτογραφία και με ρωτάει αν είναι ωραία. Η αλήθεια είναι ότι «τη θέλει ο φακός»... 

Ελλειμματική δημοκρατία

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Δεν είναι το ευκολότερο των πραγμάτων να συμφωνήσουμε όλοι ως προς το ποιοι γράφουν την Ιστορία: οι μάζες ή οι προσωπικότητες; οι λαοί ή οι ηγέτες τους; τα πλήθη των ανωνύμων ή οι θρυλούμενοι χαρισματικοί; Ας δεχτούμε -συμβιβαστικά και παραβλέποντας τον πολυσύνθετο χαρακτήρα των ανθρωπίνων και της εκδίπλωσής τους- ότι την Ιστορία τη γράφουν οι μάζες, με τη διεκδικητική κίνησή τους ή και με τη μοιρολατρική ακινησία τους, με τις συλλογικά και πεισματικά προβαλλόμενες αξιώσεις τους, αλλά και με την παραίτησή τους και το βύθισμά τους στον ιδιωτισμό...

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Πενθήμερη εκδρομή: ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

ΣΩΤΗΡΗΣ π. ΖΑΧΟΣ: Πενθήμερη εκδρομή: ΝΑΙ ή ΟΧΙ;: Λατρεύω να είμαι «κυρίαρχος λαός». Το λατρεύω περισσότερο κι από τη merenda. Και λατρεύω τη δημοκρατία. Ξέρετε, ψηφοφορίες, διαφορετικές...

Απαράμιλλες οδηγίες συμπλήρωσης του τέλειου Μηχανογραφικού

Σωτήρης π. Ζάχος

Κλειδώστε τη γιαγιά στο υπόγειο. Αν στο σπίτι σας δεν υφίσταται τέτοιο, μπορείτε να τη στείλετε στο χωριό. Κάτι τέτοιο θα βόλευε, αφού αμέσως μετά θα μπορείτε να παροτρύνετε τους γονείς σας να την επισκεφτούν...Σκεφτείτε να έχετε τον πόνο σας για τη συμπλήρωση, να προβληματίζεστε για τη σειρά των σχολών και η γιαγιά δίπλα σας να λέει τα δικά της, να σας ξεματιάζει ή να περιφέρεται με θυμιατήρια, ώστε να αποφύγετε το κακό το μάτι. Θα σας πιάσει πονοκέφαλος και το να συμπληρώνει κανείς το Μ με πονοκέφαλο δεν είναι και το καλύτερο πράγμα. Οι γιαγιάδες είναι καλές οι καημένες αλλά και ικανές να φορτίζουν και να δραματοποιούν ακόμα και απλές καταστάσεις -πόσο μάλλον τη συμπλήρωση του Μ- με παρατηρήσεις του στιλ:...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ 

ΤΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ 

Σας ενημερώνουμε ότι αν επιθυμείτε οποιαδήποτε βοήθεια για τη

συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου, 

θα είμαστε στη διάθεσή σας 

μέχρι την Παρασκευή, 3 Ιουλίου 

Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας μέχρι 3 Ιουλίου 2015,

από Δευτέρα ως Παρασκευή 

και κατά τις ώρες: 

11.00 - 13.00 Πρωί & 19.00 - 21.00 Απόγευμα

Τηλέφωνο: 2410 538929

Πατρόκλου 24

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ Γυμνασίου, Α΄& Β΄ Λυκείου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ 

Γυμνασίου, Α΄& Β΄ Λυκείου 

Τα μαθήματα της επόμενης χρονιάς θα ξεκινήσουν για: 

Β΄& Γ΄ Λυκείου: 17 Αυγούστου, 

Α΄ Λυκείου & Γυμνάσιο: Σεπτέμβριο. 

Σας πληροφορούμε ότι ενημερώσεις και εγγραφές για την επόμενη σχολική περίοδο, 2015 - 2016, θα γίνονται μέχρι 
3 Ιουλίου, 
ενώ θα συνεχιστούν από 10 Αυγούστου. 

Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας μέχρι 3 Ιουλίου 2015

Δευτέρα ως Παρασκευή 

και κατά τις ώρες:

11.00 - 13.00 Πρωί & 

19.00 - 21.00 Απόγευμα

Τηλέφωνο: 2410 538929
Πατρόκλου 24

Ο πόλεμος εναντίον των Ελληνικών

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

 Η ελληνική γλώσσα κινδυνεύει; Η ελληνική γλώσσα κινδυνεύει όχι από τις επιμειξίες ή τα αγγλικά των αεροδρομίων, την «κοινή» της εποχής της παγκοσμιοποίησης, αλλά από την περιφρόνηση με την οποία την αντιμετωπίζουμε εμείς οι ίδιοι. Ενα παιδί που μεγαλώνει στην Ελλάδα του 2015 έχει κάθε λόγο να αντιπαθεί τα ελληνικά. Τα ελληνικά, έτσι όπως τα καταντήσαμε, έχουν γίνει η γλώσσα της καθημερινής ασχήμιας, του καβγά, της επιθετικότητας, της κατεστημένης μαγκιάς. Τα περιφρονεί όταν τα ακούει στην τηλεόραση, κι όταν γράφει στο Διαδίκτυο αισθάνεται πως ακόμη και οι χαρακτήρες τους είναι εμπόδιο για την επικοινωνία.

Να ξέρεις ότι προτού φύγω, έκανα τα πάντα για να μείνω

Φαίνεται πώς είναι προτιμότερο για την Κυβέρνηση να πληρώνει ο άνεργος όταν αγοράζει το φαγητό του με υψηλότερο ΦΠΑ, παρά να αγγιχθούν τα «δικαιώματα» των συνταξιούχων. Όχι δεν αναφέρομαι στις συντάξεις των €300, 500 και 700, αλλά σε συντάξεις που είναι το τριπλάσιο του βασικού μισθού, που σε καμία περίπτωση δεν καλύπτονται από τις εισφορές, και την λυπητερή καταλήγουν να την πληρώνουν οι απλοί πολίτες μέσω φόρων υπέρ τρίτων και αυξημένης φορολογίας. Άραγε τι μέλλον έχει μια χώρα όπου οι εργαζόμενοί της παίρνουν λιγότερα χρήματα από τους συνταξιούχους της;

Βασιλείες του τρόμου και δημόσια σφαγεία

ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

Σε όλες τις κοινωνίες, από τις πανάρχαιες έως τις σημερινές, η καταστολή της διαφωνίας, η ποινικοποίηση της αμφισβήτησης, οι «εκκαθαρίσεις» αποτελούν το προνομιακό όπλο κάθε αυταρχικής υπερτροφικής εξουσίας. Η Ιστορία βρίθει από περιόδους κοινωνικοπολιτικού πρωτογονισμού, ζοφερά, ταραγμένα χρόνια, βαρβαροσύνες και καταναγκασμούς, από ανθρωποσφαγές, ανθρωπομαζώματα, ολοκαυτώματα, φρικιαστικά βασανιστήρια και απερίγραπτης αγριότητας αυθαίρετες εκτελέσεις πραγματικών ή φανταστικών εχθρών, από εκδορές, ανασκολοπίσεις, απαγχονισμούς, βρασμούς, τεμαχισμούς, ακρωτηριασμούς, εκτυφλώσεις, καύσεις στην πυρά, από λουτρά αίματος.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2015

ΘΕΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Α1.

Ορεινοί: σελ.77, « Οι ορεινοί… πλοικτητών»

Φεντερασιόν: σελ. 46, « Η ενσωμάτωση… στη χώρα»

Πατριαρχική επιτροπή: σελ. 142-143 « Η επιστροφή… Αν. Θράκη»

Α2.

α) Λ

β) Λ

γ) Σ

δ) Λ

ε) Σ

Β1.

α) σελ. 137 « Μετά την υπογραφή της συνθήκης του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο

του 1913 έφτασε το πρώτο μεταναστευτικό ρεύμα… ελληνικής κυβέρνησης»

β) σελ. 140 « Την περίοδο 1919-1921.…Ρώσοι»

Β2.

σελ. 46 « Οι διαφορές… βαλκανικών πολέμων»

Γ1.

α) σελ. 149-151 « Στις 24 Ιουλίου… επίμαχων περιοχών» + Μικτή επιτροπή σελ. 152 . Στο ερώτημα Α έπρεπε να γραφούν  τα δεδομένα του κειμένου Α

β) σελ. 151- 152 «Όταν έγινε… να συμφωνήσει». Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να γραφούν τα στοιχεία του κειμένου Β. «Εξάλλου η υπογραφή… ανάπτυξη». Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να γραφούν τα στοιχεία του κειμένου Γ.  

Γ2.

σελ. 208- 209 «Αλλά το πιο σημαντικό …του Ελευθερίου Βενιζέλου»  κείμενο Β, δεύτερη περίοδος. «Ο Γεώργιος πίστευε… υπομνήματα προς τις μεγάλες δυνάμεις» + κείμενο Β, πρώτη περίοδος.  «Ο Βενιζέλος βλέποντας… αξιωματικούς» + κείμενο Α, πρώτη περίοδος. «Η διάσταση απόψεων… τόπου μου» + κείμενο α, δεύτερη και τρίτη περίοδος. «Κακοί σύμβουλοι.. βαρύ κλίμα διχασμού».

(Η σύνθεση των πηγών είναι ενδεικτική)     

Επιμέλεια:

Νόνη Χατζή

ΛΑΤΙΝΙΚΑ 2015

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:

ΛΑΤΙΝΙΚΑ

A1.

Αυτό το παράδειγμα παρακίνησε κάποιον παπουτσή να διδάξει(να μάθει) σ’ ένα κοράκι τον ίδιο χαιρετισμό. Για πολύ καιρό μάταια κόπιαζε· κάθε φορά που το πουλί δεν απαντούσε, ο παπουτσής συνήθιζε να λέει «Κρίμα στον κόπο μου!».

Αν όμως τυχαία πέσουν, όπως συμβαίνει συνήθως, τότε γίνεται αντιληπτό, πόσο τους έλειπαν οι φίλοι. Αυτό είναι που λένε ότι είπε ο Ταρκύνιος, όταν ήταν εξόριστος: «Τότε κατάλαβα ποιους είχα πιστούς φίλους, ποιους άπιστους, όταν πια δεν μπορούσα να ανταποδώσω τη χάρη ούτε στον έναν ούτε στον άλλον».

Η Πορκία, η σύζυγος του Βρούτου, όταν έμαθε το σχέδιο του άντρα της για τη δολοφονία του Καίσαρα, ζήτησε ένα ξυράφι (μαχαιράκι) μανικιουρίστα δήθεν για να κόψει τα νύχια της και με αυτό αυτοτραυματίστηκε, καθώς της γλίστρησε δήθεν κατά τύχη. Έπειτα ο Βρούτος, αφού κλήθηκε στην κρεβατοκάμαρα από τις φωνές των υπηρετριών, ήρθε για να τη μαλώσει, γιατί τάχα είχε κλέψει την τέχνη του μανικιουρίστα.

Β1α.

parem: pari

diu: diutius

inopes: inopum

hoc: haec

quos: quo

neutris: neuter

cultellum: cultelli

unguium: ungues

se: mihi

eam: eius

B1β.

Ea exempla sutores quosdam incitaverunt/ incitavere.

B2.

doceret: doctu

respondebat: respondendo

solebat: solentium

perdidi: perdam

fit: faciendus

ceciderunt: casuris

fuerint: sunto

dixisse: diceremur

ferunt: fert

referre: referre

interficiendo: interfice

cognovisset: cognoscetis

elapso: elaberentur

resecandorum: resecuerit

obiurgandam: obiurgavisse

Γ1α.

Postquam (Brutus) vocatus est. Ο χρονικός σύνδεσμος postquam συντάσσεται με οριστική χρόνου παρακειμένου, γιατί δηλώνει το προτερόχρονο.

Γ1β.

“Quos fidos amicos habui?”

Γ1γ.

Homines dicunt Porciam, Bruti uxorem, cultellum tonsorium poposcisse.

Γ1δ.

quod Tarquinius dixisse fertur exulans. Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου dixisse τίθεται σε ονομαστική πτώση (Tarquinius), γιατί έχουμε ταυτοπροσωπία και άρση του Λατινισμού. Το ειδικό απαρέμφατο εξαρτάται από λεκτικό προσωπικό παθητικό ρήμα (fertur). Η μετοχή exulantem τίθεται σε ονομαστική πτώση (exulans) γιατί είναι συνημμένη στο υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου και του ρήματος πλέον fertur (Tarquinius).

Γ2α.

Id exemplum sutorem quendam incitat, ut corvum doceat parem salutationem. Η υποτακτική παρατατικού doceret τρέπεται σε υποτακτική ενεστώτα (doceat), γιατί εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου (incitat). ‘Εχουμε ιδιόμορφη ακολουθία χρόνων. 

Γ2β.

α) si + υποτακτική παρατατικού   à υποτακτική παρατατικού (Υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα στο παρόν).

Quodsi caderent, tum intellegeretur.

β) si + υποτακτική υπερσυντελίκου  à υποτακτική υπερσυντελίκου (Υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα στο παρελθόν).

Quodsi cecidissent, tum intellectum esset. (Υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα στο παρελθόν).

Γ2γ.

eam obiurgandi causa/gratia (εμπρόθετη γενική γερουνδίου με αντικείμενο σε αιτιατική – υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη)     à eius obiurgandae causa/ gratia

obiurgatum eam (αιτιατική σουπίνου)

ut eam obiurgaret (δευτερεύουσα τελική πρόταση)

qui eam obiurgaret (δευτερεύουσα αναφορική-τελική πρόταση)

Επιμέλεια:

Κουτουβάλα Άντα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ 2015

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2015

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Α1.

Οι άνθρωποι, λοιπόν, εφοδιασμένοι έτσι, στην αρχή κατοικούσαν διασκορπισμένοι, πόλεις όμως δεν υπήρχαν˙ αφανίζονταν, λοιπόν, από τα θηρία, επειδή από κάθε άποψη ήταν πιο αδύναμοι απ’ αυτά, και οι τεχνικές γνώσεις τους ήταν σημαντική βοήθεια απ’ τη μια πλευρά για την αναζήτηση τροφής, απ’ την άλλη, όμως, ήταν ανεπαρκής (βοήθεια) για τον πόλεμο με τα θηρία – γιατί δεν κατείχαν ακόμη την πολιτική τέχνη (:την τέχνη της πολιτικής οργάνωσης), της οποίας μέρος είναι η πολεμική – επιδίωκαν, λοιπόν, να συγκεντρώνονται και να εξασφαλίζουν τη σωτηρία τους χτίζοντας πόλεις˙ όποτε, λοιπόν, συγκεντρώνονταν, αδικούσαν ο ένας τον άλλο, επειδή δεν είχαν την πολιτική τέχνη, ώστε πάλι διασκορπίζονταν και καταστρέφονταν. Ο Δίας, λοιπόν, επειδή φοβήθηκε για το γένος μας μήπως χαθεί ολότελα, στέλνει τον Ερμή, για να φέρει στους ανθρώπους τη σωφροσύνη (: το σεβασμό στους άγραφους νόμους) και τη δικαιοσύνη (: την αντίληψη περί του δικαίου), για να υπάρχει τάξη στις πόλεις και σχέσεις που να τις ενώνουν με φιλία.

Β1.

Με τη φράση θείας μετέσχε μοίρας ο Πρωταγόρας έχει στο νου του το δώρο του Προμηθέα στους ανθρώπους, τη φωτιά. Ο άνθρωπος με αυτή απέκτησε μερίδιο σε θεϊκά πράγματα και αυτό μπορούμε να το ερμηνεύσουμε με τους εξής τρόπους:

α) Ήρθε στην κατοχή του κάτι που ως τότε κατείχαν αποκλειστικά οι θεοί.

β) Με το δώρο αυτό ο άνθρωπος ξέφυγε από την κατάσταση των άλλων όντων, μπήκε στο δρόμο του πολιτισμού, πίστεψε σε θεούς, ήρθε σε επαφή και επικοινωνία με το θεϊκό στοιχείο.

γ) Το δώρο προσφέρθηκε στο ανθρώπινο γένος μέσω της ευεργεσίας του Προμηθέα, ενός θεού.

            Η φωτιά αλλά και οι τεχνικές γνώσεις, η «έντεχνος σοφία», επέτρεψαν στον άνθρωπο να δημιουργήσει τεχνικό πολιτισμό, μεταβάλλοντας την όψη της φύσης, κατά κάποιο τρόπο σαν δημιουργός-θεός. Η μεταμορφωτική δύναμη του στοιχείου της φωτιάς θεωρούνταν αποκλειστικό κτήμα των θεών, δηλαδή στοιχείο της θεϊκής ουσίας και ένα από τα μυστικά της δύναμής τους.

Β2.

Σύμφωνα με το μύθο του Πρωταγόρα, οι άνθρωποι αρχικά ᾤκουν σποράδην, με την έννοια ότι δεν κατοικούσαν διασκορπισμένοι ως μεμονωμένα άτομα, αφού υπήρχε ήδη μια στοιχειώδης μορφή κοινωνίας, δεδομένου ότι είχαν ήδη αναπτυχθεί γλώσσα και θρησκεία. Οι μορφές αυτές κοινωνικής οργάνωσης, όμως, δεν είχαν τη μορφή πόλης (πόλεις δὲ οὐκ ἦσαν), δηλαδή δεν επρόκειτο για αυτόνομες κοινότητες με δυνατότητα άμυνας.

Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν κινδύνους σοβαρούς, γιατί κατασπαράσσονταν από τα θηρία. Το δώρο του Προμηθέα, η δημιουργική τέχνη (οι τεχνικές γνώσεις) τους πρόσφερε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις πρώτες ανάγκες, όπως η αναζήτηση τροφής, αλλά δεν τους βοηθούσε στον πόλεμο με τα θηρία. Ο Πρωταγόρας επισημαίνει ότι αυτό οφειλόταν στο ότι δεν είχε καταφέρει ο Προμηθέας να χαρίσει στο ανθρώπινο γένος την πολιτική τέχνη, που θα τους εξασφάλιζε και την πολεμική τέχνη. Είναι γνωστό ότι μόνο μέσα σε ένα καθεστώς οργάνωσης και συνεργασίας μπορεί να καλλιεργηθεί η πολεμική τέχνη. Απαιτείται η ύπαρξη πολιτικής οργάνωσης, πολιτικών και κοινωνικών σχηματισμών, μέσα στους οποίους θα αναπτυχθεί η τέχνη του πολέμου. Επιπλέον, για να οργανωθεί αποτελεσματικός στρατός, πρέπει να υπάρχει συνείδηση πολιτική, να γνωρίζει καθένας τη σημασία της υπακοής στον ανώτερο, που μόνο μέσα σε οργανωμένη κοινωνία μπορεί να γίνει αντιληπτό.

Οι άνθρωποι, επομένως, για να σωθούν, επιδίωξαν συναθροιζόμενοι να συγκροτήσουν τις πρώτες πόλεις (ἐζήτουν δὴ ἀθροίζεσθαι καὶ σῴζεσθαι κτίζοντες πόλεις). Κατά τον Πρωταγόρα, λοιπόν, η αιτία της δημιουργίας πόλεων ήταν η ανεπάρκεια του ανθρώπινου όντος να αντεπεξέλθει ατομικά στις ανάγκες του και στους κινδύνους. Ειδικά στο κείμενο βλέπουμε ότι αποσκοπεί στη διάσωση των ανθρώπων, στην αντιμετώπιση σοβαρών κινδύνων και της απειλής αφανισμού του γένους από τα θηρία.

Ωστόσο, επειδή δε διέθεταν ακόμη την πολιτική τέχνη, η οποία θα εξασφάλιζε την κοινωνική αρμονία, δεν ήταν δυνατό να διατηρηθούν οι κοινωνίες αυτές, γιατί δε διέφεραν από τις ζούγκλες, όπου επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού. Στο στάδιο αυτό οι άνθρωποι αλληλοεξοντώνονταν. Κατά συνέπεια, πάλι διασκορπίζονταν και πάλι έρχονταν αντιμέτωποι με τα θηρία.

Τη στιγμή εκείνη, επειδή υπήρχε φόβος εξαφάνισης για το ανθρώπινο γένος, επενέβη ο Δίας. Αυτός διέταξε τον Ερμή να μοιράσει σε όλους τους ανθρώπους την αιδώ και τη δίκη. Η πρώτη συνιστά τη φιλοτιμία, το σεβασμό προς τους άλλους. Ακόμη είναι συνώνυμη της αρχαίας λέξης σωφροσύνη (= εγκράτεια, αυτοπεριορισμός μπροστά στα δικαιώματα των άλλων και ηθικότητα) αλλά και κάποιοι την ταυτίζουν με την υπακοή στους άγραφους νόμους – σε αντιδιαστολή προς τη «δίκη» (= υπακοή στους γραπτούς νόμους). Αυτή αναφέρεται στην τήρηση των κανόνων του δικαίου, την αίσθηση του δίκαιου και του άδικου, την αποδοχή των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την ύπαρξη του ανθρώπου μέσα στην κοινωνία. Συνεπώς, η σωφροσύνη και η δικαιοσύνη λειτουργούν ως πόλεων κόσμοι καὶ δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί όπως επισημαίνει ο Πρωταγόρας. Επομένως, εξασφαλίζουν αφενός την κοινωνική γαλήνη και συνοχή, την ισορροπία και την τάξη, αφού ο καθένας γνωρίζει τα όρια του και σέβεται τους άλλους. Αφετέρου, συνδέουν τα μέλη της κοινωνίας με δεσμούς φιλίας, αφού δε βλέπουν πια ο ένας τον άλλο ανταγωνιστικά, αναπτύσσουν σχέσεις συνεργασίας και αλληλεγγύης. Το δώρο του Δία, λοιπόν, συνιστά τη βάση για τη συγκρότηση των κοινωνιών, γι’ αυτό και πρέπει όλοι οι άνθρωποι να μετέχουν σ’ αυτό (πάντες μετεχόντων), διαφορετικά το κοινωνικό οικοδόμημα καταρρέει.

Β3.

Η σημασία της πολιτικής αρετής για τη συγκρότηση πόλεων δηλώνεται με την επιβολή της ποινής του θανάτου σε όσους δε συμμορφώνονται με αυτή. Η παρομοίωση όποιου δε συμμετέχει στην πολιτική αρετή με αρρώστια της πόλης υποδηλώνει ότι αποτελεί κίνδυνο γι’ αυτή και πρέπει να θανατωθεί, όταν έχουν αποτύχει οι άλλες μέθοδοι, για να διαφυλαχθεί η τάξη και η ισορροπία του συνόλου.

Επομένως, φαίνεται αντιφατική η θέσπιση νόμου από το Δία που προβλέπει την ποινή του θανάτου για όποιον δε διαθέτει αρετή, ενώ η εντολή του προς τον Ερμή ήταν να μοιράσει σε όλους την αιδώ και τη δίκη, που συνιστούν την πολιτική αρετή. Στην πραγματικότητα, άποψη του Πρωταγόρα είναι ότι η αιδώς και η δίκη δόθηκαν στο ανθρώπινο γένος, όμως, αυτές τις δύο αξίες τις διαθέτει ο άνθρωπος ως ηθικές καταβολές και προδιάθεση. Για να γίνουν κτήμα του και να φτάσει στην πλήρη κατάκτηση της πολιτικής αρετής, πρέπει να καταβάλει προσπάθεια και αγώνα.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, δε γεννιέται, αλλά γίνεται κάτοχος της πολιτικής αρετής μέσα από μαθητεία σε αυτήν, δηλαδή με διδαχή και προσπάθεια. Σ’ αυτό συντελούν οι φορείς αγωγής αλλά και οι νόμοι με τις ποινές και τις κυρώσεις τους. Οι ποινές επιβάλλονται ακριβώς επειδή ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία μέσα από τη διαδικασία της αγωγής να αποκτήσει αρετή. Η μη απόκτησή της οφείλεται σε επιλογή του ατόμου. Και μάλιστα, σύμφωνα με τον Πρωταγόρα, οι πολίτες «μπορεί να υποστούν ως ποινή και τον θάνατο και την εξορία και τη δήμευση της περιουσίας εκτός από τη θανάτωση και, με μια λέξη, τη συνολική καταστροφή του οίκου τους». Διαπιστώνουμε, επομένως, και μας προξενεί εντύπωση ότι στην κλιμακούμενη παρουσίαση των ποινών ο θάνατος δεν αποτελεί τη βαρύτερη, αφού οι ποινές που αναφέρονται στη συνέχεια, είναι πιο ταπεινωτικές και συνιστούν εξόντωση όλου του οίκου.

Β4.

α. Σωστό

β. Λάθος

γ. Λάθος

δ. Σωστό

ε. Λάθος

Β5.

λοχαγός: ἄγοντα, συναγωγοί

ἀγαλλίασις: ἀγάλματα

θρέψις: τροφήν, τροφάς

βαθμίς: βωμούς

ἄφιξις: ἱκανή, ἱκανός

ὀχυρός: μετέσχε, εἶχον, ἔχων, μετεχόντων, ἔχοντες, μετέχειν

διάδημα: ὑποδέσεις

νεογνός: συγγένειαν, γένοιντο

ὀλέθριος: ἀπώλλυντο, ἀπόλοιτο

δεισιδαίμων: δείσας

ΑΔΙΔΑΚΤΟ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Γ 1.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Τα ναυτικά πράγματα λοιπόν των Ελλήνων ήταν τέτοια, και τα παλιά και αυτά που έγιναν / διαμορφώθηκαν αργότερα. Αυτοί όμως που ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτά (είχαν στραμμένη την προσοχή τους σ’ αυτά) απέκτησαν σημαντική/μεγάλη δύναμη και από προσόδους χρημάτων και από την εξουσία τους σε άλλους. Γιατί πλέοντας υποδούλωναν τα νησιά και κυρίως όσοι δεν είχαν αρκετή/επαρκή χώρα. Στεργιανός όμως πόλεμος (στη στεριά) απ’ όπου και δύναμη παρουσιαζόταν σε κάποιους/αποκτιόταν από κάποιους , κανείς δεν έγινε/στάθηκε. Όλοι, όσοι κι έγιναν, ήταν προς τους δικούς τους γείτονες με τον καθένα χωριστά, και εκστρατείες μακρινές (έξω από τη χώρα τους) δεν έκαναν οι Έλληνες για να υποδουλώσουν άλλους (για υποδούλωση άλλων). Γιατί δεν είχαν συνασπιστεί γύρω από τις πιο μεγάλες πόλεις ως υπήκοοι, ούτε πάλι οι ίδιοι εξ ίσου έκαναν κοινές εκστρατείες…

Γ.2.

ἔσται, ἐλάττοσι(ν), πρόσσχωμεν, ἐπιπλεῑτε, κατεστράφθω, μάλα, διαρκές, ἐκδήμοις, οὐδεμιᾶς, ἐξελθεῑν.

Γ.3.α. Τά ναυτικά: υποκείμενο στο ἦν (αττική σύνταξη)

αὐτοῑς: αντικείμενο στη μετοχή προσσχόντες

ἄλλων: γενική αντικειμενική από τη λέξη ἀρχῇ

ἐπί καταστροφῇ: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού στο ρήμα οὐκ ἐξῇσαν

ὑπήκοοι: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο υποκείμενο του ξυνειστήκεσαν

Γ.3.β.

·       Ἃπαντες γιγνώσκουσι ἰσχύν περιποιησαμένους  ὃμως οὐκ ἐλαχίστην τούς προσσχόντας αὐτοῖς. (κατηγορηματική μετοχή)

·       Ἃπαντες γιγνώσκουσι ὃτι ἰσχύν περιεποιήσαντο ὃμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ προσσχόντες αὐτοῖς. (ειδική πρόταση)

·       Ἃπαντες γιγνώσκουσι ἰσχύν περιποιήσασθαι  ὃμως οὐκ ἐλαχίστην τούς προσσχόντας αὐτοῖς.(ειδικό απαρέμφατο)

Επιμέλεια:

Κουτουβάλα Άντα

Ζάχου Κατερίνα