Στη λίμνη της Ειδομένης

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Οι πρόσφυγες, απ’ όποια σακατεμένη χώρα κι αν δραπετεύουν, είναι υποχρεωμένοι να ελπίζουν ακόμα κι όταν νιώθουν πως η ελπίδα τους είναι πλαστή, διογκωμένη, και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που τους περιζώνει. Είναι υποχρεωμένοι να εξακολουθούν να εμπιστεύονται το ανθρώπινο είδος, έτσι γενικά κι αόριστα, κι ας πέφτουν από τον έναν καπάτσο εκμεταλλευτή στον άλλον στην οδύσσειά τους.