Τείχη ορατά και αόρατα

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Δεν ήταν η νοσταλγία, δεν ήταν το βάρος του ονόματος του Ρότζερ Γουότερς, που για πολλά χρόνια ήταν η ψυχή των Πινκ Φλόιντ, δεν ήταν η θαυμαστή τεχνολογία αυτά που έδωσαν τον τόνο στη δοξαστική αναβίωση του «Τοίχου» κάτω από τον αττικό ουρανό - ή τουλάχιστον δεν ήταν μόνο αυτά. Τα σύγχρονα, τα νεόκτιστα τείχη μοιάζουν να δίνουν νόημα στο θρυλικό «Τhe Wall», που παρουσιάστηκε στο ΟΑΚΑ, σε τρεις συναυλίες, οι οποίες είχαν και στοιχεία πολιτικής εκδήλωσης, καθώς κάποια συνθήματα στην οθόνη θύμιζαν «Αγανακτισμένους» στο Σύνταγμα, ενώ αρκετοί στίχοι προκαλούσαν συνειρμούς σχετικούς με το σήμερα, όχι με το χθες. Καπνός έχει γίνει η φαντασμαγορική αισιοδοξία της ιστορικής συναυλίας που είχε δώσει ο Γουότερς για την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το 1990, στην Πύλη του Βρανδεμβούργου.