Η σύγχυση της υπερπληροφόρησης

Tης Ριτσας Μασουρα

Από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να καταλήξει. Για πρώτη φορά ο Ελληνας ζει σε πλήρη σύγχυση. Ο Ελληνας που ανέξοδα και δίχως μέτρημα συσσώρευε δύναμη, εξουσία και πλούτο, που σαν άλλος Ζορμπάς χόρευε ελεύθερος, αδιαφορώντας για την επόμενη μέρα, σήμερα βλέπει το λίκνο του να κινδυνεύει. Γαντζώνεται πάνω σε απίθανους μύθους, στήνει λαθεμένα πλαίσια, αδιαφορεί για την επιτάχυνση της Ιστορίας, δημιουργεί το δικό του μικροκλίμα στην οικογένεια και στον κοινωνικό περίγυρο. Απορρίπτει την ορμή του καινούργιου, ο κομιστής κατατάσσεται αυτομάτως στην κατηγορία «εχθρός», τα σενάρια συνωμοσίας γίνονται ξανά το φόρτε του. Φαντάζεται λεγεώνες ξένων κατακτητών. Κάθε ανακοίνωση Ευρωπαίου αξιωματούχου δεν φτάνει στ’ αυτιά του ως έχει, αλλά με ουρές που αφορούν τη δημόσια περιουσία, την επικείμενη κατοχή ή τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, έννοιες φορτισμένες συναισθηματικά που κανείς δεν αποφορτίζει.