Κλειστά συστήματα, αργός θάνατος

Tης Mαριας Kατσουνακη

 Είναι νέος, διανύει τη δημιουργική δεκαετία των 30, εργάζεται σε εταιρεία και είναι φιλότεχνος. Διάβασε το πρωί της περασμένης Τετάρτης την είδηση ότι ανανεώνεται η 20ετής θητεία της κ. Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα στην Πινακοθήκη, παρά το γεγονός της κλοπής του περασμένου Ιανουαρίου (έργα Πικάσο και Μοντριάν) και της έκθεσης Ρακιντζή, με τις αμέλειες και παραλείψεις που καταμαρτυρούσε. Ο νέος πήρε το «μήνυμα» της ελληνικής Πολιτείας και το «μετέφρασε». Η φωνή του ήταν απολύτως ψύχραιμη και διαπιστωτική: αναξιοκρατία, ατιμωρησία, στελεχοπενία, γεροντολαγνεία. Σε αυτές τις λέξεις συνόψισε την απόφαση του πρόσφατα διορισθέντος αναπληρωτή υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού, Κώστα Τζαβάρα, να διατηρήσει στη θέση της διευθύντριας, για άλλη μια πενταετία, την κ. Πλάκα. Ο νέος δεν τρέφει καμία ψευδαίσθηση για τη χώρα του. Και για να μην αδικούμε τη διευθύντρια, η ελέω καλών σχέσεων και επιλεγμένων επαφών ανανέωση θητειών είναι μάλλον παγιωμένη λογική. Κάθε επιλογή, όμως, έχει και ένα συμβολικό φορτίο.